Çobanın Kavalında Bingöl Şiiri - İlhami ...

Yaylalarından sesleniyorum sana
Nasıl anlatayım ki ilham gelmezse bana
Bu gece hüznünle aşkınla yanarsam ben
Ey sevgili Bingöl’üm kimse gülmesin bana

Esentepe bir şarkı çobanın kavalında
Heybetli endamıyla dumanı var başında
Kandil Kavak Yaylası, sevdam Çotla ve Akdağ
Hepsi birer nağmedir Bingöllünün gönlünde

Ah o gurub vaktinde Şerafeddin yaylası
Rengi vurdukça sana olursun aşk deryası
Hüzün, sevinç karışık yazıyorum ben seni
Meltemlerle gülüyor papatya gül lalesi

Yemyeşil yaylaların süsü koyun kuzular
Özgür bir melodiyle çoban kavalı çalar
Ruhu okşarcasına çaldıkça çoban kaval
Bingöllünün gönlünde şarkı olur yaylalar

Çobanın aşkı kaval çalar bıkmadan çalar
Ahenkli bir müzikle ne hoş olur gönüller
Yanan çoban ateşi mehtap kadar bir parlak
Bingöl gecelerinde bir başkadır yaylalar.

Bingöl’üm sevdalıdır sana Turnalar Gölü
Tabiri caiz ise belki dirilir ölü
Efsaneler söylüyor ab-ı hayat var burada
Hayat veren suyum de artık Turnalar Gölü

Dört mevsimi bir anda bulurum sende Bingöl
Şerafeddin karlıyken Murat'ta yüzer insan
Seni tümüyle tarif haddimize mi düşmüş
Sevda türkülerini yakarım sana Bingöl

Hava su toprak insan her şey senle muazzam
Seni bırakıp gitmek gönlüme keder ve gam
Ben sende değilim ki sen benim gönlümdesin
Haykırmak istiyorum Bingöl’dür benim sevdam

Yaylalarından ayrılık vakti bana
Bir nefes sigarama akan gözyaşım sana
İlham derken yazmak için ömür de geldi geçti
Kardeşlik türküsüyle gelen canlar Bingöl’e