Çobanın İlahi Aşkı Şiiri - Muammer Oytan

Çoban kırda dolaşır kalbinde imân ,
Gönlünde yaratılmışların Sultanı,
Tanrıya zikirle geçiyor tüm zaman,
Gönlünde yaratılmışların Sultanı !

Kaval sesiyle koyunlarını güder
Semâya bakıp Râbbe duasın eder,
Tefekkürde mânen derinlere gider ,
Aklında gönüller derdinin dermanı!

Aya-Güneşe-yıldıza nazâr eder ,
Aşktan yüreği yanmış ah-u zâr eder ,
Gök, kubbe ; kır, seccade; hep niyâz eder ,
Elinde tespih ,dilinde Hâk fermanı !

Bağrına esen rüzgârdan sırlar sezer ,
İçine kapanır; dağ-taş-kır-ova gezer,
Derin Tanrı aşkıyla manâda yüzer ,
Yâ habiballah ; ölçülemez irfânı !

Çoban sever : Bekir-Ömer-Osman-Ali’ler,
Hacı Bektaş ve Hacı bayram Velî’ler,
Balım Sultan,Yunus Emre, Kızıl Deli’ler,
Kalbindedir tüm erenlerin harmanı …

OYTAN Muammer ,çoban olsa acep n’ider?
Râbbiyle baş başa kendi kendin yeter ,
Tefekkürle Evrenin sırrın arar gider ,
Belki de bulur , rehberidir ol Serverî!