Çobanbaşı: Nerfis'ten gelen...

Sersem biri geldi bir gün
uzun yollardan.
Az soluklandı, konuştu: 'Merhaba çoban.
Nasılsın. Nasıl gidiyor? '
Dedi ki, çobanı beklemeden koyunlar, kuzular:
'İyidir o. Hep bize kaval çalardı o da,
sırtını verdiği çimlerde, doğanın
sesinin kol gezdiği ulvi mezatta.'
'Severiz biz onu, o bekler bizi.'
Baktı ki bu, saçı sakalı karışmış,
İsalaşmış bir kelle ya da
andırmakta paltosu yün tomarlarından Cézanne;
Şaşkın çoban da söze daldı:
'Hayrola ağabey, nerelerden böyle? '
'Nerfis'te Ramses timsahlarla yüzerdi;
onlarla, kokular sürünüp,
aldatarak -gördüm'
diye yanıtladı sersem adam,ve etti devam:
'Kederliydi, bakarken kendine,
Nergis suya düştü; Elvis, mağarada.'
'Nerdeydi ki Memphis, Mısır mı Amerika mı?
ya Noel Baba? Fin hamamında mı,
yoksa Türk saunasında mı? '
'E tamam' dedi çoban, böylece, ona.
Çobanbaşı olsun adın bundan sonra...'

Sevindi.
Patent aldı bundan sonra Çobanbaşı
Adana Kebabı'na...
Az uzağında Gordion'un, Mihallıççık'ın,
kent-içlere doğru
Hitit Heykeli;
Çukurova'da çeltik...