Güneş batarken asil bir renge bürünür gökyüzü.
Yarım kalan sevdalar gibi yuvalarına döner kuşlar.
Beni sana tutsak,
Seni bana uzak kılan bu şehir kalır geride.
Çaresizliğim, sessiz hıçkırıklarım tüketir beni de
Sen ve ben karanlık gökyüzünde buluşuruz belki de.
Çoban yıldızım beni hiç terk etme…
Kayıt Tarihi : 23.11.2012 14:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!