Çoban Yıldızı Şiiri - Ferdi Erbakıcı

Anlatılmaz bir suskunluğum var kendi içimde
Geceleri karanlığım var bitimsiz
Seni bilmek su gibi kutsal
Seni sabahlarıma kim koydu çoban yıldızı
Mahmur gözlerle karşıladım seni ağlamıştım
Yalnızdım bir şiire başladım
Ankara 'nın ilk ışıklarıyla
Bir kapı vuruldu içimde açtım sen yoktun
Bir not buldum sen yazmadın başkası
Seni karanlığımda kim yakıyor çoban yıldızı
Sen yıldız değilsin bilmiyorlar
Hem yıldızın elleri soğuk olmaz böylesine
İnsanın içini ısıtmaz
Gülümsemesi sana benzemez ki
Senin adını kim koydu çoban yıldızı