Çoban Yıldızı Şiiri - Erdal Uzuner

Ne zaman bir meçhul karanlığa düşsem
Bir ışık ararım, bir sızıntı
Sen çıkarsın karşıma hep
Sen benim ışığımsın çoban yıldızı

Ne zaman efkar bassa gönlümü
Kaplasa benliğimi derin bir sızı
Senin hayalin bile yeter bana
Sevdiğimsin, kadınımsın çoban yıldızı

Bir meçhul sokakta kaybolsam
Arasam kalbimi çalan hırsızı
Gönlümün anahtarı sende
Ümidimsin, her şeyimsin çoban yıldızı

Bilsem ki ömrümü tüketeceksin
Farketmez, elinden ölmek peri kızı
Ben seni her halinle sevdim
Seviyorum, tapıyorum çoban yıldızı

Zaman, mekan kavramlarımı kaybettim
Mekanım da sen, zamanım da sensin aşk arsızı
Ferhat ya da Mecnun kim oluyormuş
Aşktan ölmek böyle olur çoban yıldızı

Sen benim gökyüzümün en parlak yıldızı
Ateşimsin, hem de alnımdaki yazı
Sar bedenimi hissetmeyeyim ayazı
Mutluluk pınarımsın çoban yıldızı