Kimsesiz ezgilerin suskun sarhoşuyum ben
Boşanırken kamışın teri her soluğumda
Çalarım mutlulukların yitik muştusunu
Akarım gamsız kavalıma göz yaşlarımla
Tetikte bekler önümü bugünsüz bir yarın
Düşürürüm ardıma yankısı tutsak dünü
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta