Otuz yıl önce Van a yeni gittiğim günlerde, mahallenin çocukları bir köpek yavrusu bulmuşlar, pis bir çukura atmışlar.
Yavruyu aldım bir güzel yıkadım ve bizim köpeğimiz oldu. Çoban köpeğiymiş. haftada iki defa şampuanla severek
yıkıyordum. yıkarken sevme sesini duyan ev sahibem;
'çocukları da doğmadı kimi seviyor' deyip yanıma geldi. Şampuanı, havluyu görünce şaşırdı. Bari ben desenin
köpeğin olayım dedi, zira oralarda şafi inancına göre kedi, köpek günahmış aptesleri bozulurmuş.
İyi bakım sayesinde köpeğim çok çabuk büyüdü
Serpildi, terbiyeli bir hayvan oldu. Eşim eve geldiğinde terliklerini ve gazetesini getirirdi.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta