Çoban Köpeği Şiiri - İsmail Uysal

Hangi yana baksa garip gözlerim
Bozulur intizam ters yöne yürür.
Çiçekleri ben bir başka severim;
Gülün rengi solar, menekşe kurur.

Hangi yöne dönsem heyelan olur,
Kocaman çınarlar kapılır sele.
Talihsiz afetler hep beni bulur…
Ne yana yürüsem kopar zelzele.

Sevdiğim her kadın başkasına yar;
Her biri, birini elimden aldı.
Şimdi feryat etsem beni kim duyar,
Döktüğüm gözyaşı yanıma kaldı.

Ne yana gideyim ben bu hal ile?
Attığım her adım ah eder bana.
Sürüye hükmeden bir kaval ile
Eşlik etmeliyim belki çobana.