Çoban kızı Ceylan
Yaşı oniksi ya da on dört
Onun vurulduğu dağlarda
Çocukların yaşı bilinmez
Kayda düşmeden yaşar
Kayıt tutulmadan ölürler
Ceylanın mezrada
Sarılmış dört biryandan
Devletin güvensiz güçleri tarafından
Vuruldu ceylan
Ölüm nedeni
Yivli ya da yivsiz
Geri tepmeli yâda tepmesiz
Bir silahtan
Ceylan’ın son söz
‘Ana makarna pişir, dönünce yiyeceğim’
Olmuş
Çoban kızın kolları ve bacaklarını bulunmuş
Bedeninin parçaları ağaç dallarından toplanmış
Ceylan’ın parçalarını toplayan ana ağıda durmuş
Ceylan, bu dağlarda avlanıyor
Çoban kızdan kalan vesikalık bir fotoğrafı.
Hayatlarında bir kez durmuş
Devlete kafa kâğıdı için
Kameranın karşısında.
Kürt illerinin
küçük ölü çocuklar.
Karşısında şanlı ordumuz
Sessiz sedasız kırıtıyor yine.
Araştırmışlar havan atılmadığını saptamışlar.
Ceylan’ın ölüm nedeni
O topraklarda yaşıyor olması,
O dağlarda geziyor olması
Ölümü için yeterli gerekçe,
Hesap vermenize gerek yok
Kendi hukukunuz, kendi savcınız
Nasılsa göğüslerini siper edip
Korurlar dokunulmazlığınızı.
Ceylan’ın ölümü üstüne
Bu topraklarda askerin morali
Bir çocuğun canından
Önce gelir
Savcının adım atmaya korktuğu
Bu topraklarda
Vatan sevmekten
Çocuk sevmeye
Vakit bulamamışlar
Çocuk dilinin
, çocuk gözünün
Saçının bir tek telinin
Vatan değdiğini
Bilmeyen savcı
Ne bilir bir ananın
Çocuğunun parçalarını
Eteğine toplamanın acısını
Ne bilir bilirsin eyyyyy halkım
Kürt ilerinin dağlarında
Ceylan’ların vurulduğunu.
Çile CenbeyKayıt Tarihi : 19.10.2009 01:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazan duyarlı yüreğe selam olsun varolun.
Saygılar hocam.
Evet; şairin de dediği gibi, tek suçu o toprakların çocuğu olması.
Söz bitiyor işte;bitirmeyen beri gelsin de anlatsın yüreğine değmeyeni.
Oyy, Ceylan kız, neyin bedelini canınla ödedin, be çocuk?
Epi topu oniki yıllık ömründü, annenin ağıt ağıt dal uçlarından topladığı kırmızı gül gibi.
Oyyy, Çocuk...Ceylan karası kız....
Şiir diline, ses uyumsuzluğuna ve dil yoksulluğuna çok söz edilebilir bu şiirin.Şiir olarak başarısız da sayılabilir hani; ama şu da var ki, öyle bölümler ve çarpıcı söylemler var ki şiirde, şapka çıkarmak gerekiyor bence.
Örneğin;
'Bu topraklarda
Vatan sevmekten
Çocuk sevmeye
Vakit bulamamışlar
Çocuk dilinin
, çocuk gözünün
Saçının bir tek telinin
Vatan değdiğini
Bilmeyen savcı.... '
Bu çok çarpıcı ve etkileyici bir söylem. Tek başına bile bu olayı şiir diliyle başarılı bir şekilde anlatıyor.
Başka söze gerek yokmuş sanki.
Duyarlı yüreğinle çoğal e mi şair.?
TÜM YORUMLAR (4)