Çoban Kızı Şiiri - Kemal Köksal

Çoban kızı;
Ağ sürüsünü vurmuş otlağa
Bir hatibin kürsüden bakışı gibi
Bakar sürüsüne.
Yakındı patikaya
Bir an geldik göz göze
Bir serçe ürkekliğinde
Yakalştı Bize,
Törede kusur etmeyelim dercesine,
Hal hatır etti,
Destan değildi,
Bu bir gerçekti.

Üstündeki Giyneği
Yağmurdan,Yaştan, güneşten
Dönmüş taşlanmış Blujine
Dağılmış saçları
Biçilmemiş başaklar gibi
Çatlamış dudakları
Susuz topraklar gibi
Ayaz yakığı elleri
Uymuş çavdar tenine
Hal böyle iken
Vakit öğlen dedi,
Oturduk.
Karpuz çatlatan pınarın başına
Açtı dağarcığını,döktü azığını
“Yarin yanağından gayrisini paylaşalım der gibi”
Buğday kokan tandır ekmeğini,
Kar beyaz çökeliğini,
Paylaştı bizimle
Sürün bereketli,
Bahtın açık,engin ovalar yoldaşın olsun
Çoban kızı.
30.04.2007