Sesle koyunların düşür peşine,
Biraz da kavalın çal yiğit çoban.
Keçeyi sırtına börkü başına,
İhmal etme sakın, al yiğit çoban.
Ağacın altında çok uzun yatma,
Zinhar görevine kötülük katma,
Köpeğin bağlayıp yerinde tutma,
Serbest bırak, kurda sal yiğit çoban.
Dolaşırken kırda uyuma sakın,
Gözün açık olsun etrafa bakın,
Kuzular sürüne ederken akın,
Hazırdır, sofrana gel yiğit çoban.
Buz gibi sularda yıka elini,
Değerli bul hem de beğen halini,
Kaptırma rüzgâra tek bir kılını,
Her şeyine sahip ol yiğit çoban.
Seneyi bitirir katarsın koçun,
Yıkanırsın gölde tararsın saçın,
İyi çalıştın da yok ise suçun,
Ücretin alınca gül yiğit çoban.
(Gürün, 1956)
Kayıt Tarihi : 3.4.2014 09:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!