Çobanın elinde sopası gider…
Ruhunda hep hüzün, kalbinde keder,
“Lâ ilâhe illallâh !” var dilinde,
Koyunları sayısınca zikreder !
Çobanın sarığı dövme keçeden,
Kırlara vurur sürüyü geceden,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta