Çoban c) Goca Hesne Şiiri - İbrahim Çelikli

neyise
bakdım bizim çocuklar ovaya gediyo
sabah-sabah teze peynir çomacı, şekerli
valla nası da acıkmışıyın damarlarıma can geldi
derkene nerdeymiş Pandal çıkağeldi,
o zamannar köy bekcisi
ne ğadar izbar etdiysem de
“-valla zabah zabah heş yeyesim yok” dedi
emme çomacın yarısını da o yedi”
halal hoş olsun
bana galısa baya bildiğin,
has-öz beni tığlayo
“yeyesim de yoğudu” ağzından öylesine çıkıyo
ha varısa da, yemeyen,
acı sovan, datlı yavan,
mencilise girip de,
bohçaya sunmayan adamdan bek hazzetmen,
emme az, emme çok, banacak,
garın doyurmalık olmasa bile,
paylaşmasını bilecen
Allah razı olsun Pandal’dan

Yenisuyun gurnasına yanaşdık
“ooooooooohhhhh! ” elhamdürillah şükür
Allah ırazı olsun, yapandan
içenden, matırasını doldurandan,
çomacıma dat gatandan

bakdım daa epili vakıt var
Daşınbaşından Mullapak Depesine
ordan dah dedim Gölyeri, Cıngıdık Goyağı,
Kumluk, Kel Sülemen Daşı
Günsüzün altından sulanırlar geliler gari
dedim ver elini Löpeli,
Gısır Aşa ne varısa gene kelek tarlasında,
evzinip duru,
selam versem boşa ğedçek,
hiş oradan daş galdırmadan,
bayırı dırmandım, çalıların arasından
koyuneşşe(ği) gılavuzları olunca barabar
kendileri akışdı ğeldi Duzlaya

Goca Hesne dam başında
valla ta ordan ters ters bakıyo,
el-gol barıyo-çarıyo
verip alıp keydiriyo soyuma sopuma
aldırmadım netcen hinci
uraşmaya mı gede(yi) n
aldırmadım desem de
canımı sıkdı,
bakdım söyleniyo,
uyuvusan, bela tütüp galcak,
get nalet olsun dedim
günsüzden yana dönüp, gamıtdım
o değilden, duymazdan geldim
sanısın daşda ekilmiş duzu var,
neytcen sanki, cık cık cık
Allah Allah… gatliken gönlü olmaz dı
ıramatlık”