Çobanlar terk etti dağları
Tek, tek yanmıyor çoban ateşleri
Geceler zifiri karanlık
Çobanyıldızı kayıp
Dereler korkunç, karanlık
Tepelerde poyraz, karayel
Ardıçlarda sebepsiz kıpırtılar
Sağanak yağmur
Şimşekler çakıyor peş, peşe
Yine bir yere düşecek yıldırımlar
Obalar boşaldı
Köyler boşaldı
Dağlar eşkıyasız kaldı
Koyaklarda kayboldu
İnsan sıcaklığı
Tek, tek yanmıyor dağlarda
Çoban ateşleri
Çakal sesleri karışıyor
Poyraz ulumalarına
Kardelenlerin boynu bükük
Köylü kızlarını bekliyor sümbüller
Sahipsiz kimsesiz dağlar obalar
Tek, tek yanmıyor dağlarda
Çoban ateşleri…
29 / 01 / 2012
Kartal - İstanbul
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta