Çobanlar terk etti dağları
Tek, tek yanmıyor çoban ateşleri
Geceler zifiri karanlık
Çobanyıldızı kayıp
Dereler korkunç, karanlık
Tepelerde poyraz, karayel
Ardıçlarda sebepsiz kıpırtılar
Sağanak yağmur
Şimşekler çakıyor peş, peşe
Yine bir yere düşecek yıldırımlar
Obalar boşaldı
Köyler boşaldı
Dağlar eşkıyasız kaldı
Koyaklarda kayboldu
İnsan sıcaklığı
Tek, tek yanmıyor dağlarda
Çoban ateşleri
Çakal sesleri karışıyor
Poyraz ulumalarına
Kardelenlerin boynu bükük
Köylü kızlarını bekliyor sümbüller
Sahipsiz kimsesiz dağlar obalar
Tek, tek yanmıyor dağlarda
Çoban ateşleri…
29 / 01 / 2012
Kartal - İstanbul
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta