Çobanlar terk etti dağları Tek, tek yanmıyor çoban ateşleri Geceler zifiri karanlık Çobanyıldızı kayıp Dereler korkunç, karanlık Tepelerde poyraz, karayel Ardıçlarda sebepsiz kıpırtılar Sağanak yağmur Şimşekler çakıyor peş, peşe Yine bir yere düşecek yıldırımlar Obalar boşaldı Köyler boşaldı Dağlar eşkıyasız kaldı Koyaklarda kayboldu İnsan sıcaklığı Tek, tek yanmıyor dağlarda Çoban ateşleri Çakal sesleri karışıyor Poyraz ulumalarına Kardelenlerin boynu bükük Köylü kızlarını bekliyor sümbüller Sahipsiz kimsesiz dağlar obalar Tek, tek yanmıyor dağlarda Çoban ateşleri… 29 / 01 / 2012 Kartal - İstanbul
Mehmet Doğan 5Kayıt Tarihi : 11.2.2012 13:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!