Çoban Ateşi Şiiri - Mevlüt Kurt

On beş on altı yaşımda,
Sevda yeniydi başımda,
Kızlar yaylada diye biz,
Gece giderdik oraya,

İki arkadaş gece yola,
Çıktık yayla tarafına,
Koca meşelere vardık,
Alev çıktı yolumuza.

Bir uğultu bir gürültü,
Korkup durduk ikimizde,
Bir ağacın kesiğinden,
Ateş geldi üstümüze.

Arkadaşım silahını,
Çektim bende bıçağımı,
Rüzgâr yayladan esince,
Alev tekrar üstümüzde.

Bir kayayı siper aldık,
Ne oldu ki anlamadık,
İkimizde soruyorduk,
Cin, periden korkuyorduk.

Biraz durduk anlaşıldı,
Biri boş meşe yakmıştı,
Rüzgâr yukardan esince,
Delikten alev saçmıştı.

Ogün şu kanaate vardım,
Masallar böyle oluştu,
Yedi başlı ejderhalar,
Kafdağı böyle doğmuştu.

Yaşlı meşe boşmuş için,
Yanıyorsun için için,
Seninde yanma sebebin,
Çoban üşüdüğü için.