Sabrı çatlatırken gecenin avazı
Hasretin imamesi elimde kaldı dost
Yine saçıldı hüznün tespihi.
Dehlizleri kaybolan yollara gömülmüş vakitsiz horozum
Üstelik kırağı vurmuş duygularımın üzerinde efkarlı dağlar
Ben bir başıma altından kalkamam çığların
Yenilmişliği de yazmadım alnıma
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bir meşale içimdeki çoban ateşi
Ki o; umudun gözlerine mil çekmeden
Yarınları güneş gibi aydınlatacak.
tebrikler fatma hanım güzel dizelerdi kaleminiz daim yüreginiz var olsun saygıalrımla yıldırım şimşek
Şairimizin güçlü dizeleri şiiri ; bir çoban ateşi etrafında , gece ayazında ve yalçın kayalıklar arasında okuturken ısıtıyor okurunu ...
Ve yüzünüzü bir an güneşin doğduğu yöne çeviriyorsunuz ki tan yeri ağarıyor ...
Kutluyorum sayın Fatma Pampal ....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta