Sabrı çatlatırken gecenin avazı
Hasretin imamesi elimde kaldı dost
Yine saçıldı hüznün tespihi.
Dehlizleri kaybolan yollara gömülmüş vakitsiz horozum
Üstelik kırağı vurmuş duygularımın üzerinde efkarlı dağlar
Ben bir başıma altından kalkamam çığların
Yenilmişliği de yazmadım alnıma
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
