Çoban Ali nin Masalı! Şiiri - Seyfet Boz ...

Bir çoban Ali varmış dağlık köyde yaşar imiş,
Daha altı yaşlarında çobanlıkla tanışmış,
Babasıyla birlikte koyunları güdermiş,
Köyün dışında küçük bir evde yaşar imiş.

Ali yedi yaşında kuzuları güderken,
Öğretmene rastlamış köy yolunda dönerken,
Birlikte yürümüşler sormuş sohbet ederken,
Yaşın kaç senin çocuk okula gelir misin?

Ali üzgün bir halle ben okula gelemem,
Babamı yalnız koyup ondan hiç ayrılamam,
Daha üç yıl olmadı anamı yitireli,
Bir babam bir ben kaldık onun için gelemem..

Doktorsuzluktan can verdi anam.
Küçük kardeşime hamileyken,
Komşu kadınlar yardım etti zaman zaman.
İçinde kaldık Gecelerce kararan sefaletin.

Gülmeye hasret kaldı dudaklarım,
Mağara sessizliğinde yalnızlığım,
Bilemesem de güzelini sözlerin,
Aşınasıyım sürümle tozlu yolların…

Okumamı istiyorsun ya öğretmenim.
Bindirmek istiyorsun ilmin atına,
Ama babamın gücü yetmez okumama,
Olsun yine de yüreğime umut ektin sağ olun….