Çoban Ahmet Şiiri - Kağızmanlı Mehmet Kesen

Ben dağ başında Çoban Ahmet
Ben yoksulum fakirim
Beş on kuruş için
Çoban dururum yıllar var ki
Kurt kapar kuzuyu
Hakkımı keser vermezler
Eşkıya gelip yer birisini
Benim hakkım yine gider ortada
Ben Çoban Ahmet
Sürüm sürüm sürünürüm dağlarda
Sıkar ayağımı kurudukça çarık
Sırtım yanar güneşten
Koyun gider ben giderim
Bitmez bu gidiş bitmez
Ömrüm boyunca gideceğim bu yolları
Alnımıza sanki
Çoban diye yazmışlar doğarken
Ben dağların adamı Çoban Ahmet
Dağ çocuğuyum ben dağlarda büyüdüm
Ben gezmesem bu dağlarda
Ağanın göbeği nasıl şişecek konağında
Ben koyunları otlatmasam
Patron nasıl kavuşacak servetine
Ben Çoban Ahmet
Aç dururum gün boyunca
Ağa kuzuları yerken
Ben susuz kalırım kavurucu güneşte
Patron su yerine buzlu viskisini içerken
Ben yarı çıplak gezerim kış ortasında
Onlar çuhaları giyerken
Boş verin boş verin gitsin
Sen ölmüşsün o ölmüş
Çoban Ahmet ölmüş ne çıkar
Yesin yine ağa kuzuyu
İçsin yine patron viskiyi
Biz aç dururken dağ başında