Çoban Şiiri - Hüseyin Muşmal

Neden sadece
Küçük bir dağ köyünün
Davar çobanı değilim ki ben
Neden bir kaç itin
Gereksiz Uluyuşlarına aldırış etmeden
Islığımı çalamıyorum
Ve neden çiğdemleri sarı sarı
Ellerimle toplamak varken
Papatyaları boynu bükük kalmış
Çiçekçilerin
Siftahına kalır heveslerim
Neden dilediğimce gökyüzüne
Fırlatıp bakışlarımı
Avazım çıktığı kadar
Şen şakrak bir türkü tutturamıyorum ki
İçinde sevdalımın ismi gecen
Neden Şemsiye acar gibi güneşe
Gözlerimi kısıp uzun uzun
Nispet yapmak varken hayata
Bir ağacın altında
Zamanı umursamazlığımla
Neden koşturup duruyorum vakitsiz gibi
Nereye yetişecek bu kimsesizliğim
Nedir ki bu boşu boşuna telâşelerimin
Yarına sabırsızlığı
Neden beni anlamaz ki hiçbir gece
Her kuytuda dinlerken
Senden seni sensiz...
Ah bende saklanırsam bir türküye
Bütün susmuşluklarımla
Sen de dinlersin artık
bütün melodisini ayrılığın
Öksüz kalmış notalarıyla Baş başa
Benden...
Beni...
Bensiz...