Gezersin otlağı sırtında çokan
Yanında Karabaş yoldaşın çoban
Önündeki sürün çimene akan
Kavalına üfler haldesin çoban
Papatya Tutiya gelmeni bekler
Görünce kokuya kokular ekler
Doğaya alışık şehirde tekler
Doğal bir hayatta kaldasın çoban
Koyunu kuzuyu beslemek arzun
Yazın sıcakları soğukta güzün
Yanarsın üşürsün yüzünde hüzün
Aş düşünür doğru yoldasın çoban
Şor peynirle kuru ekmektir aşın
Bitle pire ile kaşın ha kaşın
Olgun adam oldun küçüktür yaşın
İnsanlar içinde soldasın çoban
Bazen yaban düşer koyun sürüne
Yoldaşla kovarsın başka görüne
Mücadelen olur hep her birine
Otardığına çok daldasın çoban
Gençlik çatar âşık olur güzele
Ağanın kızıdır nereden bile
İçi yanar geçmez içinden hile
Bil ki paran yoksa hol’dasın çoban
Yakacık,10.11.2021
Fevzi Durmuş
Kayıt Tarihi : 16.11.2021 11:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluğumda çobanlık günlerimin kısaca anılarıdır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!