Çoban Şiiri - Ferhat Akın

Sürü kalmış kötü çoban eline
Koç perişan olmuş koyun biçare
Kuzum yeni açmış gözün dünyaya
Kurtların elinden bin pare pare.

Aç kurtlar kuzuyu kapmış gidiyor
Kuzu feryadına yürek dayanmaz
Kimsenin kimseden hiç haberi yok
İtleri duymuyor çoban uyanmaz.

Kara koyum kuzum diye meliyor
Melesen de kuzun geri gelmiyor
Köpekler yalını içmiş yatıyor
Ne diyeyim çoban kıymet bilmiyor.

Çoban kepeneğe sarılmış yatmış
Koyunum donuyor koçum üşüyor
Sırtlanlar çakallar sarmış sürüyü
Kurttan çakallara payda düşüyor.

Sütün etin yiyip derin satar
Koçum sakın kanma sen bu çobana
Bütün sevdiklerim attı silleyi
Ferhat şimdi güvencim yok babama.