Çoban... Şiiri - Mehmet Şahan

Gaydalar çalınırken eski çakal kurt olmuş,
Kurbanlar adanırken öyle sefil ki çoban! ..
O güzelim yaylalar çakallara yurt olmuş,
Sırtlanlar dadanırken öyle gafil ki çoban! ..

Tarla, takım diyeni; yerli, yersiz haşlamış
Mera, otlak ne varsa devretmeye başlamış!
Tüm sürünün hakkını tilkiye bağışlamış,
Ağaçlar budanırken öyle cahil ki çoban! ..

Yetmez olmuş çobana mülkündeki avlaklar,
Yanlış yöne sevk etmiş terkindeki çaylaklar!
Oba, çadır mahvetmiş erkindeki oymaklar,
Koyunlar tükenirken öyle dahil ki çoban! ..

Sürü telef olurken suçlamış nöbetçiyi,
Engel olmasın diye dara tıkmış bekçiyi!
Şahan başın kaldırsa vuracakmış dipçiği,
Nefesler tıkanırken sanki müdahil çoban!