Sürüye seçmişler, bir köpek çoban,
Koyun dağda otlarken olmuş bir aslan,
Havlarmış hep sürüye, koyun otlarken,
Kurt bir şey sanırmış onu havlarken.
Gas, gas gasılırmış, çobanım derken,
Ve kurt kuş korkarmış dağda gezerken,
Her koyun koç olmuş, kuyruk sallarken,
Koyun koç başına, olmuş baş kesen.
Gün, gün alışırdır, çobanım derken,
Kuyruk sallar durur, koyun otlatırken,
Sürü de memnundur kurdu kovarken,
Dağlar benim der o koyun güderken.
Beş altı yıl geçmiş yaşlanmış çoban,
Kurt’a bakmaz olur, yan gelip yatan,
Derler yetsin artık, oldun hep yatan,
Birden kızar da çoban, hırlar birden.
Acır orda sahip, gel der arkamdan,
Sürüye kurt dalar, kaybolur ortadan,
Kurt koyun kapınca, görünür dağdan,
Saldırır kurda birden, alır ağzından.
Çobanken kurt olur, başlar yemeye,
Her gün tek, tek başlar, tekrar etmeye,
Başlar o bıkkın sahip, ah vah çekmeye,
Bir gün ansızın vurur, koyun yerken.
Yüksel der ki, köpekten olmaz çoban,
Kendini bir şey sanır, havlar durmadan,
Katledip atmak gerek, güneş batmadan,
Yoksa kalmaz koyun, kurtla birlikken.
A.Yüksel Şanlı er
14 Kasım 2009-11-14
Antalya.
Kayıt Tarihi : 14.11.2009 00:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Katli vacipdir. ….Adamın biri maden arama ruhsatı almış olduğu ormanlık arazide mermer araması yaparken çalılık bir arazide bir kaya rastlar ve elindeki çekiçle taşı yontarak cinsini belirlemeye çalışır. ….Bu sırada bir keçi sürüsü başında çobanı yanında at gibi köpeklerle bulunduğu yere doğru yaklaşır. …Köpek bu ya,bizim taş yontan madenciyi görünce içlerinden iri yarı biri havlayarak madencinin üzerine doğru koşmaya başlar,madenci korkusundan yanında taşıdığı azık çıkını çıkararak içindeki kendi yiyeceği ekmeği köpeğin önüne atar bu şekilde köpekten kurtulacağını sanır. …Ve olayı gören çoban köpeğin saldırısına mani olur der ki madenciye. …Beyim attığın o ekmeğe yazık,keşke ekmeğini vermeseydin ben o köpeği saten vuracaktım der. …Madenci şaşırır ve sorar. …Öldürecek ’miydin? ….Evet öldürecektim. …Peki neden öldüreceksin bu senin köpeğin değil mi,ya keçilerini kurlar yemeye kalkarsa sen keçilerini kurtlardan nasıl koruyacaksın deyince çoban cevap verir. ….Beyin sen bilmiyorsun benim bu köpek var ya,ne zaman sürüye bir kurt saldırsa önce görmemezlikten gelir kurt keçiyi öldürünce de ortaya çıkar ve kurda saldırır sonra da,kurdu kaçırarak ölen keçiyi kendisi yer onun için sürüye daha fazla zarar vermeden bu köpeğin yok edilmesi şart oldu deyince bizim madenci çobanı haklı bulur evet,evet bir köpek artık sürüsünü korumayıp da zarar vermeye başlamışsa onu yok etmek zararsız hale getirmek en güzel çaredir. der ve işine devam eder.
![A. Yüksel Şanlıer](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/14/coban-59.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!