Çoban Şiiri - Mestan Atcalıoğlu

ÇOBAN

Bir ihtiyaç güdüsü mü?
Bu çobanlık hasreti,
Sesime mıhlanmış,
Yanık kaval.
Hasretlerimi gütmek,
Bu beklenti merada,
Kavalın kudretiyle, aldatarak,
Ala çalan, yeşil çimleri.
Güdüngen, hasretler sahibi olmak,
Kendi zikri, fikri olmayan.
Bu ağacın gölgesinden, ne güzel.
Belki de ben,
Başkasın hasretiyim de,
Ağaç, gölgesinde beslediği,
Kafamı kaldırsam belki.
Saçmalıyorum işte,
Çobanı kim neyler,
Herkes kendi,
Güdülmesinde.

13.06.2004