Çoban 3 Şiiri - İbrahim Çelikli

her birinin bir adı vardı bizim yanımızda
“-bizim” olana, kendimizce
sevimli isimler koyardık
kedi-köpek eniği,
bülüş,
tay,
bücük
sıpa
ilk doğan kuzu-oğlak,
en güzel en güçlü hayvanlar
sakar,
ala,
minik,
cici,
farklı-güzel olanlar
şımarmayı hakeden
ilk oğlanlarındı,

“-tavık gurka basılacağında,
yumurtanın boyanıp holluğa koyulması
bülüşler, ferikler düşmesin diye,
tavığın çanağına taş koyulması”,

“-sünet düğününde elbiseler,
hısım akrabadan gelen hediye
takılan paraların büyüğü,
ilk oğlanın, gardaşını kısganmasın deye”
“-agamın sadıcıydım sanki ben de”
“-bana da galısa ayıp mamele”

“-büyüklerimizin adam yerine koyması”
şımartılmış ilk oğlan, aganın
ihmal edilemez, hakkıydı
olmazsa her türlü çamıra yatar
emellerine ulaşırlardı