Çoban Şiiri - Hasan Kişin

Dağların habercisi.ses verir şafaklara,
Güneşi ilk o toplar avuçlarında.
Göğün maviliğini yırtar haykırışları.
Doruğuna çıkar kayaların, türkü yakar

Bir anaforun izlerini taşıyor tütürdüğü
Cıgarası.
Düşündü dağlarca.
Aktı terin damlacıkları anlının ortasında.
Ve çattı,
kaşlarının ortasındaki gözlerini.
Heylı ve Heyloydu türküsü.

Siz taş yastıklara anlatılan aşkları,
Siz gecenin dinginliğine salınan binlerce umudu
Ve siz
Kekik kokusuyla çiğnenmiş özlemleri.
Ateşin etrafında büyütülen sesizliği
Yani
Zozan kokulu sevdalar,
Ayın şavkına yansıyor gecede.
Sesizliği dağıtıyor
Göçebe Uykular,
Ve adlarını verir yıldızlara. Çoban