Çoban Şiiri - Cafer Yılmaz

Çoban olacağım diye bekledim bu günleri.
Küçükken annem,
' çoban olacak benim oğlum ' derdi.
Utandırmamak için yıllarca talimini yaptım.
Kitaplar okudum,
gurbete çıkıp hocalardan ders aldım...
Koyunlar hakkında,
meralar hakkında...
Yirmi yılın sonunda aldım diplomamı...
Diplomalı çoban oldum.
Öyle sandım...
Sürünün başına geçince anladım her şeyi.
Sürünün çobanı, önde giden karakoç..!
O neredeyse sürü orada..
Üstelik yok elinde diploma.
En güzel meraları o biliyor,
en güzel otları da o biliyor...
O zaman kızdım anneme ömrümde ilk kez,
tutturdu ' çoban olacaksın diye..
Oldum işte..!
Oldum olmasına da
karakoç'a sökmüyorki diploma..!
Çaresiz takıldım sürünün ardına
yaşamak(!) uğruna...