Çoban Şiiri - Nusret Turan

Canım sıkıldı evde
Kalktım dışarı çıktım
Dağ göründü gözüme
Gel gel diyor

Kalktım gittim bende
Gözüm gönlüm açılır
Dağda çobanı bulur
Oturur sohbet ederim.

Nitekim öyle oldu
Köpek bari saldırmasa
Selamlaşıp el sıkıştık
Dereden tepeden bunlar.

Çoban cana yakındı
Önünde engin ufuklar
Eşeğin üstünde kuzular
Yeni doğmuş bunlar.

'Rahatım' dedi çoban
Geçinip gidiyom işte
Torbamda soğan ekmek
Gezer dururum dağları.

Trafik derdim yok
Taksiye dolmuşa binmem
Kaç yaşındayım biliyon mu
Tam ellibeş ellibeş.

'Gençsin' daha dedim
Gören sanır otuzbeş
Derdin tasan yok
Tabi kalırsın dinç.

'Bu kadar koyunu
Senelerdir güderim' dedi
Aç susuz bırakmadım
Onlara iyi bakarım.