Ne bir iz, ne hatıralar, ne de bir kalıntı,
Olmasa da içinde, ömrümden bir alıntı.
Yaşamak seni elbet, bir gün mümkün olacak,
Elbet bu beden sende, sende hayat bulacak.
Bir şiir, bir şarkı, belki de bir hikayesin,
Ama benim için sen, ulaşılmaz gayesin.
Sana koşsam da her gün, kalıp nefes nefese,
En son ulaşıyorum, içimdeki kafese.
Mutlak kurtulurum, kapkara zindanlarımdan,
Ruhumu tutsak eden, o toy zamanlarımdan...
Bilirim zindan kara, zincirler de paslıdır,
Olsa da, sanma gönlüm, tutsaklıktan yaslıdır.
Bilirim az kaldı, sana kavuşacağım güne,
O gün bana uçmak var, özgürlüğün göğüne.
Hoş olsa da göklerde, bulutlarla dansetmek,
Çığlığımın kaderi, duvarlarda aksetmek.
İşte bu hayallerle, doldururken vademi,
Söyler misiniz bana, mutsuz olmak elde mi?
İşte bu karelerle, ömrüm filmlere misal,
Ölüm, arzuladığım, beklediğim o visal...
Yaklaşıyor; hazan, kış, kararıyor gökyüzü,
Yağdıkça beliriyor, karla onun ak yüzü.
Bakıp ta billur gibi, gökten düşen karlara,
Bakıp ta bekliyorum veda için varlara...
Kayıt Tarihi : 16.12.2006 21:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!