İğnenin taş plak üzerinde çizdiği çizgiler gibi çiziyoruz hayatımızı, İstemeyerekte olsa yaşıyoruz bize verilen zamanı, Ama acı, ama tatlı… Çalıyor bir şarkı usuldan. Duvarlarda yankılanan seslerdir geriye kalan, Ve birde çizgili yüzler, geçen yıllardan hatıra… Hayat… Durdurulamayan bir şarkı misali akarken gözlerimizin önünde, Çok şeyler götürür insanda belli etmese de. Yavaş yavaş ve habersizcesine… O yüzden insan, Bu şarkıyı sana armağan ediyorum diyebileceğini arar durmadan Kimi bulur sevinir… Kimi bulamaz içi içini bitirir… Bu da belkide hayatın insanlara küçük bir cilvesidir…
İbrahim MıstanoğluKayıt Tarihi : 5.6.2011 01:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Mıstanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/05/cizilen-plak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!