Çizikler Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

yüksek yüksek tepelere ev kurarlar sen aşkını özlersen,
aşrı aşrı memlekete de kız verirler senin ruhun duymaz...

senelerin özleminde her ne varsa malum olur uçan kuşlara,
onları da vururlar...

bu aralar inanılmaz kırgınım yakılan türkülere,
gönüllü değildi adına söylenenlere aşıklar,
kimler vurdu kırık sazın tellerine...

gönlün dağlara çıkmış,
aklın hep yukarılarda derdim hatırla,
doğruyu söyledim gerisini biliyorsun...

kağıttan bir aşkmış suda gezinmiş bırakınca,
batmamış içinde yazılı kelimelerin ağırlığına rağmen,
bir o yana bir bu yana hacıyatmaz,
her şey ıslandı birden...

Allah affetsin ben meşgulüm şu aralar,
yazıklar olsun yazık olmaya layık olana iltifattır...

Beni de götür gözlerinde demeyeceğim,
sığmaz yüreğim o bakışlara,
haddinden fazla sevginin kapanacak kirpiklerde yeri olmaz...

kısa keseceğim bu akşam yüreğimi,
fazla aşka gerek yok,
son gözümü de bıraktım kollarına,
dünya bir yana sen de o yana,
veda;
çocukken salıncaklarda tutunduğum zincirlere bıraktığım izlerdir benim...

demir gibi soğuk ama hiç üşümüyor ellerim tutunduğum sevgilerde...

şimdi çeviriyorum sayfayı,hay Allah bu taraf da çiziklerle dolu....