Çizgiye İki Adım Kala Şiiri - Minel Çetin

Yıllarca emek dökersin bir savaşa
Senin davan budur dünyada
Gecelerce küser gözlerin gözkapaklarına
Hayaliyle avutur gözbebeklerini yıldızlar
Aldanırsın o beşgen sandığın yuvarlak aydınlığa
Bir bir gider şekilleri nesnelerin
İşlevi kalır herşeyin,
bir amaca hizmet
Sadeleşir kahvelerin
Güneş sisteminde minik bir gezegen gibi
Binlerce uydu arasında biri etrafında dönersin
Başın öyle döner ki senden habersiz
Sarhoşluk ne demek anlarsın
Bir koşmaya başlarsan gerektiği yerde de duramazsın
Hep yarım kalır bir şeyler
Daha da hızlanırsın
Fizik kurallarıyla baş edemezsin
Zaman, dünyanın tek ölçüsü
Hızlandıkça küçülürsün kısalırsın
Doymaz hiçbir nefis dahasına koşarsın
Çok daha fazla
Çok daha soyut
Ve daha ayarsızca
Ama unuttuğun bir şey var ki
Çizgiye iki adım kala
Buharlaşır terin gökyüzüne
Selam verir, önce bir buluta
Sonra çok daha derin, derin biryere...