Çizgiler Şiiri - Yenal Karavelioğlu

Ne acılara yelken açmış yüreğim,
Ne derin dehlizlerde kanamış gözlerim.
Ne çıkmaz sokaklarda,
Bir birine dolanmış,
Prangalarla mutsuzluğa bağlanmış kaderim.

Üzüntüler cirit atarken avuçlarımda,
Üstüme, üstüme gelmiş karabasanlar…

Feryat figan eylemiş,
Erken gelen bahara gönlüm.
Rüzgara bırakmış kendini,
Fırtınaya tutulmuş,
Dağılmış yerle bir olmuş,
Sensizliğe isyan eden yüreğim....

Yaşadığım karanlık yıllardan,
Yüzümde, ruhumda,
Çizgilerim kalmış bana hatıra…

Gözlerimde canlandıkça anıların,
Karlar yağmış saçlarıma,
Gece sabahlara kadar seni beklerken...

Şimdi bir ışık var gülümseyişimde,
Biriktiriyorum yüreğimde baharı,
Parlatıyorum gözlerimdeki yıldızları,
Avuçlarımda tutuyorum güneşin sıcaklığını…

Seninle geleceğe adaklar adarken,
Nadastaki yüreğime ekiyorum,
Mutluluğun sevgi çiçeklerini…

Aydınlık bir gelecek için,
Tomurcuklanıyorlar, kokularını salıyorlar,
Gönlümün sevda sarayına…

İnan özlediğim inan,
Varlığında hiç bu kadar güzel olmamıştı yokluğun…

Aşkınla arınan ruhumla,
Geleceğimde seni beklerken,
Seninle mutlu düşlere dalarken,
Yüreğimi yüreğine adarken,
Hayata yeni doğan bebek gibiyim şimdi…