Çizgiler Şiiri - İrfan Karapınar

Çizgiler belirmiş,şekiller çizilmiş
Hayaller uzanmış,gökyüzünü kaplamış
Zorluk,bunları aşabilmektir belki
Belki alışabilmektir
Alışmak bir korkudur belki
Kaybetmek,ölümün soğuk havası
Bir baykuş tüner,omuzlar çöker
Yalnızlık bir cehennem olur,kavurur
Hisleri en zalimce kavurur
Zorluk,bunları aşabilmektir belki
Pastoral bir tabloda ölürler
Hepsi birbirine benzer,donuk
Hikâyeleri hepsinin aynıdır
Bir yangından arta kalan cesetleri yakışıklıdır
Pastoral bir tabloda ölürler
Renkleri yoktur,soluktur
Belki bir müzede yer bulurlar kendilerine
Zorluk,bunları aşabilmektir belki
Açık denizde kaybolmuş bir gemi
Limanını kaybetmiş,saçları dağınık
Bir albatrosun peşine düşmüş
Buzdağları arkasından seyrediyor
Sanki bulutların ardında,uzaklarda
Bir mevsimlik aşklar yaşanıyor
Fısıltıları duyuluyor
Dünyayı koridor koridor bölmüşler
Loş,dumanlı mekân,canlı iskeletler geziniyor
Demir parmaklıklar arasına sıkıştırmışlar
Serseri bir rüzgâr uğulduyor
Bir hayalet kendini asıyor
Bulutların kıyısından gölgeler sızıyor
Kefaletle serbest bırakıyorlar güneşi
Kaskatı kesilmiş heykeller
Duvarlar soğuk soğuk bakar,heykeller bakar
Kelimeler tehdit eder gibi dolaşır sokaklarda
Köpekler ulur karanlığa
Aç bir vampir kalkar,bakar
Duvarlar soğuk soğuk bakar,heykeller bakar
Zorluk,bunları aşabilmektir belki
Koynumuza aldığımız yılanlar ihanette
Yalçın kayalıklarda,hışırtıyla kartallar süzülür
Geniş kanatlarını açıp heybetle süzülür
Alışılmış bir bakış değildir bakışları
Kimbilir hangi romanlardan hangi kahramanlar gelir
Buz gibi,bıyıklı kadınlar gelir
Başka semalardan,başka ezanlar gelir
Alışılmamış bir sessizlik peydah olur
Vatikan’da papalar uyanır
Kudüs’te hahamlar huylanır
Başka semalardan,başka ezanlar gelir
Sahiller boyu insanlar uyanır
Çılgın şarkılar asırlara uzanır
Belki Beethoven kalkar gelir
Belki Itri kalkar gelir
Avcılar ejderha avına giderler
Ördekler intihar ederler
Zorluk,bunları aşabilmektir belki
Eroin pazarında satış,beşyüz sterlin
Yahudi tüccarlar köşe başlarını kapmış
Lağvedilmiş bir Osmanlı şehzadesinin babası gelmiş
Cezayirli tek gözlü bir korsan,gemisini terk etmiş,gelmiş
Adriyatik’ten Japon balıkçıların bakışları uzanmış
Körfezde bir Yunan şilebi batmış,tayfalar kaçmış
Kalpaklı komünist bir Rus utanmış
Kaldırımlara dizilmiş Alman dilenciler
Bir yaz perdesi daha kalkmış
İspanyol çingeneler raksetmişler sessizliğe
Zorluk,bunları aşabilmektir belki
Çizgiler belirmiş,şekiller çizilmiş
Hayaller uzanmış,gökyüzünü kaplamış
Zorluk,bunları aşabilmektir belki
Belki alışabilmektir

şubat 92