Şehrin eski kütüphanesinin eşiğinde,
Çizgi roman değiştirirken hayta,
Sen çerçi dededen aldığın taş bebeği basmıştın bağrına...
Kirpiklerin kapatamamıştı,
Yüreğindeki ışıltıyı.
Tebessümün saklanamamıştı
Dudaklarının kıvrımına...
İkmale hiç kalmadı sevgimiz,
Bütünlenmeye yeltenmedi noksanlığımız,
İnatçı keçi sütüyle beslendi vefamız...
"Dostum,
Dostum güzel dostum."
Sevgi rafine,
Som sevgi...
O gündür sessiz sinema sevdamız...
Taş bebeğin hâlâ koynunda mı,
Çizgi üstü Romanım,
Sadakasını emdiğim,
Çingenem benim...
Taş İskele
Kayıt Tarihi : 28.7.2023 00:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çocukluk işte. Yıllar sonra olsa da, emdiğin yüreğinden gelir.
TÜM YORUMLAR (1)