Önceden de gecenin yoldaşıydık
şimdi de...
hemde en sadığından...
kovduramadık hala;
ona kendimizi
çizgi değişmiyor kalp rotasında:
ne sözünün erini bekler yürekler;
ne de boş umut vaad edeni
vakit çok geç artık...
ne uğrak yeri olur harabeler;
ne de uğurlamaya hazır bir yolcusu vardır:
uzaklarda bir ses; bir ışıltı;
bir ateşin dumanı görünmez
onca anlam içinde
hala bir boşluk;
ve hala hayat anlamsızlığını
korumakta ısrarlı
kalemler rahat yerinde
bir hikaye yazmaya değil niyetli...
ve sabır yokuşuna dayalı merdivenin;
yavaş yavaş kırılıyor ayağı.
21:27 20.06.2016
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 20.6.2016 23:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!