Çizgi Şiiri - Vahit Kemal Kısa

Gelmek vardı not defterimde,
Papatya sarısı mevsimin için.
Kalkan ilk trende,
Okumak için hazırdı
Sana yazdığım son şiirim
Korkacak kaç neden vardı ki?
Soruları ben sorsam da
Cevabını veremeyeceğim
Kırılmaz mıydı prangaları,
Esareti geçmişinin.
Bir kararı olamaz mıydı?
Yıllar süren vicdan mahkemesinin.
Cevabım hazır, son şiirim ezberimde
Kalkıyor dumanı rayların
Neden yetişmemek için direniyor bedenim
Bahaneler arıyorum,
Geleceğimi çizdiğim şehir
Bırakmıyor yakamı
Bir katar daha kalkıyor,
Bozkırından Anadolulun.
Buruşuyor hıncından zaman.
Bir daha gelmemek üzere,
Geçiyor bir papatya mevsimi.
Cüzdanıma,
Diğerlerinin yanına sıkıştırıyorum,
Günlerdir sakladığım bileti.
Arkama bakmadan yürüyorum.
Ağlamak olmuyor,
Utanıyor erkek gözlerim.
Bir o anlıyor beni;
Mermerinde defalarca yürüdüğüm gar
Bir türkü düşüyor dudaklarıma
Adımlarım titriyor
Az ilerde rayların diğer yamacında
Dermanın tükeniyor bacaklarımın
Sarı gözyaşlarım düşüyor toparağa,
Acem kızları papatya topluyor...