Çizgi Şiiri - Sibel Maral

bitmek bilmeyen bir yol ise hayatın
yolcu olmayı kabullenmelisin
herkes ve herşey yolunda sana bakıyorsa
saklanmasını bilmelisin
ağır gelmemeli kalbine sevgi
dayanabilmelisin,
giderken yolun sonunu görebilmeli
ve karar veren yine sen olmalısın;
yolun bittiğine veya devam edeceğine

alnında bir yazı
even sen o yazının başkahramanı,
sanatını konuşturmalısın en kalabalık sahnelerde
seyirci çok olur ne kadar acı varsa hikayende
sonunu mutsuz bitirmişsen
alkışlar yükselir ve öyle kapanır perde

olsun
sen yinede gözlerini kapatma
ışık yüzüne vursun parmaklarının arasındanda olsa
hissetmeyi sakın kaybetme
herşeyi unutmanda bi işe yaramaz
sapasağlam duruyorsa öfken ayakta
yön veriyorsa hala hayatına hissiz duygular
bununla yaşamaya alışmayada uğraşma
muhakkak birileri çıkar elinden almak için
elinde hiçbirşey yoksa, ellerin onlara güzel gelir
yaşamak varya, ah yaşamak
işte o hep ağır gelir

taşıyamıyorsa gökyüzü yıldızlarını
neden suçlu sen olasın ki
azgın dalgaların mı var
neden sağlam gemiler yapma telaşındasın
bilmiyormusun ki,
hep kayan yıldızlardan biri oldun
ve daha fırtına başlamadan batan geminin tek yolcusuydun
kanatlarım var diyorsun
hani işe yarıyorlar mı
kelebek kanatları sendeki
gösterişli ama güçsüz
bir su damlasıyla bile savaşamıyorlar
ne umuyordun rüzgardan
seni uçurmasını mı
bulutlara karıştırmasını mı
HAYAL KURABİLİRSİN, ELBETTE BUNA HAKKIN VAR
AMA...UNUTUYORSUN
SENİN İYİLİĞİNİ DÜŞÜNENLER VARDI YA HANİ
HAYALİN, ONLARIN ÇİZDİĞİ ŞU ÇİZGİYİ GEÇMEMELİ...