..sonra aynaya bakarsın
Ah! Bu ben miyim?
Oysa güzel şeydir eskimek, paylaşarak
Hani sohbete oturursun bir tahta masada,
ayağı sallanır
Dökülür içkinin ilk yudumu
kahretsin! Dersin gülerek.
Geçer o an aklından, hayatı ıskalamış olmanın kaygısı
İçkinin ilk yudumu gibi dökülmüş olmasın umutların?
Gülümseyebilsek dersin içinden
yaşayamadıklarımıza da.
Ve bir balıkçı teknesi geçer uzaktan
içinde bezgin bir yaşam kavgası taşır
Oysa güzel şeydir beklemek, ümit etmek,
herşeye rağmen gülümsemek geçmişe bakarken
elbet kaygılanacağız yaşarken
ama neden hep ta ufka bakarız ki?
Önümüzden geçip giden tekneleri görmeden
Oysa biliriz, uzak görünür bize ama
aslında ufuk yoktur...
Ocak/2006
Ufkumuz solmasın, bir çizgi de olsa onu görmek umut verir, tıpkı 'rağmen' sevgiyi bir gün yakalamayı ummak gibi.
Ufka bakarken yaşamı kaçırmamak uğraş ister.
Kayıt Tarihi : 25.2.2006 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu cok güzel bir misra, bana prof.Dr. Köknal´in 'zorlanma' kitabinda cok güzel acimlamalarini animsatti... yasiyoruz, zorlanacagiz gibi...ve devam eden misralar yasamin ne güzel sadelikleriyle gercegini betimlenmeye bütünlenmis
ama neden hep ta ufka bakarız ki?
Önümüzden geçip giden tekneleri görmeden
Nietsche´nin felsefesine kritikler gibi dizeler olmuslar... helenistik özeniyle felsefeye distan, insana uzaktan, dogaya iraktan baktilar denilmesi gibi... siirleriniz cok güzel sadelikle, yumusak bir yorum kazanidirili olduguyla düsüncelerin derinligine uzanmayi basarida enfes olmus....
kutluyorum. sevgi ve saygilar
Sizin şiirlerinize maviler yakışıyor. Çizgi'yi okurken bile teknelerden seyrettim mavileri...
Herşey gönlünüzce olsun
TÜM YORUMLAR (14)