Gözlerinin gözlerime değdiği anlar nerde kaldı,
Nerde kaldı vuslat bahçesinin gülleri?
Vuslat bahçesinin gülleri ki, rûhsarın gibi al aldı.
Al aldı gözlerimden yanağıma inen her bir çizgi.
"Ne bu sitem, gelmeyecek mi?" dediler,
"Karanlığın ardı aydınlıktır" dediler.
Sevda bahrine gark olmamış nasihatçiler
Hasretin üstüne çektiler sert bir çizgi.
Yürüyorum bana nasip edilen yolda,
Sensizlikle birlikte attım bir adım daha.
İsyana, küfre girip çıkmadım hâşâ!
Sükûtun yaprağına attım taze bir çizgi
Simsiyah bir perde inmiştir sensiz gelen güneşe,
Senle aydınlanmış, mânâ kazanmıştır gece.
"Sen" diye başlayan her şiire, her söze,
Sevgi duyup, altına çizdim ince bir çizgi.
Kayıt Tarihi : 15.8.2018 17:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eneshan Çalışkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/15/cizgi-113.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!