Çizdikçe Çizesim Geldi
ey gönlüme pusu kuran yar.
sen hiç üzme o tatlı canını.
ağzımda tat dilimde lisan tükense de,
Yaradana açtığım avuçlarım da
yüreğime yetecek kadar sabır
metanet ve huzur olacaktır.
halbuki sana her bakışımda
sustuklarımı anlatırdı gözlerim
hissettiklerim ise hep bende saklı kalırdı
sen perdesi hiç açılmayan tiyatro sahnesinin
görünmeyen oyuncusu.
ben ise limana yanaşmaya çalışan
garip bir geminin biletsiz yolcusu gibiydim.
üzülmüyorum artık.
satmışım bu dünyanın anasını
okuduğun tüm kitapları kapatıyorum
sigaramı ters takıyorum dudağımın kıyısına
kalbimde huşu ve sessizlik
gözlerimdeki o silik resmin,
bakmaya bile kıyamazken
her geçen gün yüreğimde bir acı eksiliyordu
yüreğimin orta yerinde yine sensiz kalırdım.
kara kalemi alıyorum elime seni
çizdikçe çizesim gelirdi.
Kayıt Tarihi : 27.2.2014 21:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.......................
Değerli kardeşimi bir kez daha kutlarım...
Ayrılıklar her bir gönlü başka türlü yaralar, benzemez birinin yarası ötekine.
Burada öyle ki; şair yazmaktan da vazgeçmiş, 'çizdikçe çizmiş' sevgiliyi.
Kutluyorum sizi ve şiirinizi.
Kitaplar anlatır aşkı, sevdayı..... hayaller kurulur...... Ama yaşanırken bir de görülür ki hiçbir şey anlatıldığı gibi değil..... Anlamak için yaşamak lazım!......
Şair de anlamış bu farkı ve kitapları kapamış..... Yaşadıklarından yola çıkarak, onları rehber alarak duygularına yön vermiş..... Yazmış, söylemiş.....olmamış.... çizmiş.....
Onu kendinde var etmenin, kendince anlatmanın her yolunu denemiş.....
Kutlarım şiirinizi Nihat Bey...... Saygılarımla.....
TÜM YORUMLAR (39)