Çiz ki Şiiri - Muharrem Abut

Gidersen ölürüm demiştim gülüm;
Gidersen ölürüm.
Şimdi hazırlıktasın omuzlamışsın,
Sevda bohçanı.
Alıp çıkacaksın, biliyorum.
Gönül köşkümden dışarı.
Sessizliğine dayanamayan yüreğim,
Yokluğuna katlanamaz ki;
Biliyorsun sen.
Ama gitmek istiyorsan,
Ve bile bile bunu,
Gideceksen;
Ölüm vız gelir benim aşkıma.
Ve benim için,
Uğruna ölünemiyorsa eğer,
Aşkta aşk değildir!
Ve belki de ölmektir aşk.
Ölerek yaşamak.
Ölünce de kavuşur sevenler.
Seni ölümüne sevişim bundan olsa gerek.
Burada kavuşamayan ellerimiz,
Mahşerde kavuşur.
Hadi çiz yolumuzu,
Çiz ki gideyim;
Çiz ki öleyim;
Çiz ki senden önce varıp,
Orda bekleyeyim yolunu.
Tıpkı şuan tutunmak için yeniden hayata,
Seni bir ab-ı hayat gibi beklediğim gibi…