Çiya'ye Kerej Şiiri - Mehmet Cevat Yaşar

ÇİYA’YE KEREJ

Ahh… Çiya’ye Kerej!
Nasıl da derin uykun
Uyan da bir bak üstüne
Ne talanlar gördü çocukların
Kazara bir yıldız kaysa göğünde
Vurulan kim? Ben miyim?
Hangi Ceylan vuruldu?
Hangi Agit uçurumlar da?
Ahh!…
Uyuyan güzelim
Uyan güzelim
Dar ağacında Said’in
Zindanlarla anılır oldu adı
Kara taşlı kara bahtlı şehrin
İskender’e geçit vermeyen çocukların yetim
Ne Şah’lar ne Sultan’lar gördü
Ne talanlar yaşadı üstünde ki toprak
Yüz bin yıllık uyuyan güzelim
Kanlarımız senin için sunaklarda
Uyan! Kar tutmuyor artık zirven
Küheylan Dicle’ne kaç gem vuruldu
Senden sonra
Surlar ördük kerej taşlarından
Şahlara Sultanlara talanlara karşı
Şom ağızlarda kızıl kanlarımız
Ne Berivan kaldı ne de Şıwan
Zozanların da göçermi kaldı
Sesi kesilir oldu davulların zurnaların
Hani nerede? Lele gule lele gule’lerin
Söndü zirvende ateşi Newrozların
Eyy!... Çiya’ye Kerej
Değiştirdiler bile adın
Nemrut Ağrı payına düşen Karacadağ
Hala direniyor çocukların
Ufuğun kızıllığında
Gecenin karanlığında
Anaların hawarında
Hele bir silkelen ey mübarek
Bir silkelen
Hele bir kükre ey mübarek
Bir kükre
Uyan görsün seni Cihan!
Bir masalsın şimdi civanların kulaklarında

23/04/2021
M.C.Y