Çiy Taneleri Şiiri - Banu Kenber

Çiy taneleri düşer yüreğimin topraklarına.
Hüznüm kıskandırır sonbaharı.
Baharda ekmiştim oysa,
Adını sen koyduğum fidanları.
Yaprakları sararıp düşmüş şimdi yollarıma.
Yapraklar üşüyor,
Ben üşüyorum.
Annem örter üstümü her gece rüyalarımda.
Ürpererek uyanırım.
Sarı yapraklar üzerine yazarım sonra
Sana şiirlerimi,
Sana sevgimi,
Sana öfkemi...
Karanlığın dili olsa da konuşsa
Yazıp yazıp koynuna attığım sözcükleri
Ve satırlara dökmediğim küfürleri.
Anladım durmuyormuş şişede durduğu gibi.
Kağıttan gemiler kaldırırım limanlarımdan.
Yüklerim içine geceden
Sana şiirlerimi,
Sana sevgimi,
Sana öfkemi...
Demirleyecek her sabah yürek kıyılarına.
Biliyorum bugün değil ama bir gün
Getirecek o gemiler seni bana.
Umarım geç kalmış olma.