Çiy düşmüş Şiiri - İsmail Detseli

Yağmurlu bir gecenin bahar sabahı
Ekine çiy düşmüş güle çiy düşmüş.
Güzelliğe aşina Mayıs ayında
Gönül’e çiy düşmüş dile çiy düşmüş.

Elmada gül açmış pembeli beyaz,
Hıdrelleze geldik geceler ayaz,
Kayısıda çağla var büyümüş kiraz,
Bahçeler gülüyor dala çiy düşmüş.

Yaşamı selamlar böcekle çiçek,
Kanadını açıyor yaza kelebek,
Daldaki çiçekler meyve verecek,
Ağaçta yaprağa güle çiy düşmüş.

Ağaçta yapraktan damlıyor çiyler,
Doğayı süzüyor o yaşlı gözler,
Aşk şarkısı söyler şimdi bülbüller,
Yarin saçı ıslak yüze çiy düşmüş.

Ilgıt ılgıt esiyor baharın yeli,
Aşka kucak açar bu gönlüm deli,
Kırlara serpilmiş bir sevgi seli,
Gözlerim yaşarır kaşa çiy düşmüş.

Bülbül güle naz yaparak gülüyor,
Ötüşü yarama merhem sürüyor,
Bahar şairlere ilham veriyor,
Kalem yazar iken söze çiy düşmüş.

Şair İsmail’im de baharı yaşıyor,
İhtiyar yaşında bak gençleşiyor,
Kanı kıpırdıyor gönlü coşuyor,
Bu gönlümde açan güle çiy düşmüş.
29/05/2003 Ev