Çiy Damlamış Çiçekler / öykü

Şimdi bir haber duruyor önümde.
İzmir’li yazar, şair Yaşar Aksoy’la görüşme.
İzmir tarihini anlatıyor.
Kurtuluş Savaşı’nda,
İzmir’e ilk giren Süvari Alayı’nda
genç bir subay olan Teğmen Ali Rıza Akıncı’nın
öyküsünü anlatıyor.
“Al işte” diyorum, “Şimdi bu haber mi şiir mi? ”
İkisi içiçe. Hem haber hem şiir. Şiir haber…

“Kurtuluş Savaşı’nın son yılları.
Kuvvayı Milliye, İzmir’e giriyor.
Fahrettin Altay Paşa komutasındaki
14. Süvari Kolordusu’nun ilk öncü birliği
Konak meydanına gelir.
Hükümet Konağı’ndaki Yunan Bayrağı indirilip
Türk Bayrağı çekilir.
Halk büyük bir coşkuyla,
Süvari Birliği’nin komutan ve askerleriyle kucaklaşır.

9 Eylül sabahı...
Güzelyalı’da bir genç kız,
babası tarafından sabah erkenden uyandırılır.
Baba kızına,
“Bu sabah süvari birlikleri Konak meydanına girecek.
Git bahçeden çiçekler topla,
bayrağı direğe çeken ilk askere bu çiçekleri ver.”
Meliha, üzerine çiy yağmış tazecik çiçekler toplar
bahçeden.
Koşarak Konak meydanına,
Hükümet Konağı’nın önüne gelir.
Bayrak çoktan çekilmiş,
halk askerlerle kucaklaşmaktadır.
Meliha o askerin hangisi olduğunu sorar.
Genç bir teğmeni gösterirler.
Meliha çiçekleri teğmen’e verir.
Gözgöze gelirler.
Genç teğmen sorar,“Senin adın ne, kimlerdensin? ”
Meliha adını söyler, Güzelyalı’daki evlerini tarif eder.

Bir hafta sonra,
14. Süvari Kolordu Komutanı Fahrettin Altay Paşa,
yanında zabitlerle Meliha’nın evine gelir.
Meliha’yı babasından isterler.
Kime mi?
Meliha’nın çiy damlamış çiçekler verdiği teğmene...
..................................
(Ben, Teğmen Ali Rıza oluyorum.
Sen, o çiy damlamış çiçekleri veren genç kızsın.
Gözgöze geliyoruz.
Ateş basıyor yüzümüzü.)
...................................
Teğmen Ali Rıza, devrimci adam.
Kurtuluş bayrağını çekiyor göndere.
Kucağında çiy damlamış çiçeklerle.