Yaprak kırılmadır
Yaşamım bir ağacın koynunda.
Benim Bedreddin’imin kolları
Bir çarmıh gibi kucaklar marangozları.
Kaç paslı çivi gerek?
Soruyorum size ey kendini yontanlar
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta